De vrees en de bezorgdheid zijn een normaal onderdeel — zelfs essentieel — van het leven. Zij bereiden ons op gevaar voor, dat tot fysiologische veranderingen leidt die ons om effectief aan een bedreiging toelaten te antwoorden. De vrees is zeer ongecompliceerd. Het doet zich in antwoord op direct gevaar voor, zodat is het onverwacht, gewoonlijk zeer intens, en beperkt tot de dichtbije situatie. Uw reactie op de vrees, zoals het springen uit de weg van een tegemoetkomende auto, lost snel de situatie op. De bezorgdheid, enerzijds, is meer algemeen en complex. Het wordt gevoeld in afwachting van gevaar, en met de capaciteit geassoci�ërd te voorspellen, voorbereidingen te treffen voor, en aan verandering aan te passen. Vaak, duurt het oud, en zijn oorzaak blijft slecht gedefinieerd. Bijvoorbeeld, kan iemand moeilijk over het openbare spreken een strakheid in de maag voor dagen vóór een geplande bespreking ervaren. Terwijl zowel de vrees als de bezorgdheid een ontwakenreactie kunnen veroorzaken, divergeren hun andere gevolgen. De zeer intense vrees dient soms het lichaam „bevriezen“ om het tegen kwaad te beschermen, veroorzakend weinig of geen verandering in harttarief en blokkerend de impuls om zich te bewegen. In bezorgdheid, leiden de fysieke veranderingen die door ontwaken worden veroorzaakt tot een tweede stadium duidelijk door gedachte patronen zoals zorg, ontzetting, en geestelijk speelt van bezorgdheid-wekkende gebeurtenissen over. De gedeprimeerde mensen zullen neer droevig, of „,“ schijnen of kunnen niet kunnen van hun normale activiteiten genieten. Zij kunnen geen eetlust hebben en gewicht (hoewel sommige mensen meer en aanwinstengewicht wanneer gedeprimeerd eten) verliezen. Zij kunnen teveel of te weinig slapen, moeilijkheid hebben die naar slaap, slaap rusteloos gaat, of zeer vroeg in de ochtend wekken. Zij kunnen van schuldig, waardeloos, of hopeloos het voelen spreken; zij kunnen energie niet hebben of zijn jumpy en geageerd. Zij kunnen over het doden van denken en kunnen een zelfmoordpoging zelfs maken. Sommige gedeprimeerde mensen hebben waanideeën (valse, vaste ideeën) over armoede, ziekte, of sinfulness die met hun depressie verwant zijn. Vaak is het gevoel van depressie slechter in een bepaalde tijd van dag, bijvoorbeeld, elke ochtend of elke avond. De wetenschappers leiden ook klinische proeven om de meest efficiënte manieren te vinden om bezorgdheidswanorde te behandelen. Bijvoorbeeld, onderzoekt één proef hoe goed medicijn en het gedragstherapiewerk samen en afzonderlijk in de behandeling van obsessive-compulsive wanorde. Een andere proef beoordeelt de veiligheid en de doeltreffendheid van medicijnbehandelingen voor bezorgdheidswanorde in kinderen en adolescenten met mede-voorkomt de hyperactiviteitwanorde van het aandachtstekort. Voor meer informatie over klinische proeven, bijvoorbeeld de Nationale Bibliotheek van klinisch de proevengegevensbestand van de Geneeskunde.
meer...
|